Ik ben geboren op 20 juni 1943 in Breda.
Na een succesvolle professionele loopbaan in de techniek als werktuigbouwkundig constructeur en design engineer van roterende stromingsmachines, waarvan de laatste 20 jaar als engineering manager bij een wereldwijd opererende firma FLOWSERVE, heb ik in 2005 besloten om daarmee te stoppen en de aanwezige talenten te gaan gebruiken om kunst te maken.
Mijn vroegste motivatie om beeldend actief te zijn was toen ik 56 jaar geleden ontdekte, dat het mij lukte om anderen (en mijzelf) te verwonderen en plezieren met wat ik met mijn handen maakte. Op mijn wens om een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst te gaan volgen werd in die tijd door mijn ouders op pragmatische wijze gereageerd met de opmerking dat ik beter een vak kon gaan leren waar een boterham mee te verdienen was, en zo geschiedde.
Tussen mijn 20 en 26 jarige leeftijd is de drive om kunst te maken weer even op een hoogtepunt geweest omdat er schilderijen moesten komen om lege muren aan ons huis te vullen, en babyportretjes geboetseerd en in gips gegoten na de geboorte van onze zoon en dochter. In de periode daarna is het talent incidenteel gebruikt om als Kado schilderijen aan te bieden bij huwelijken van broers en zussen en andere vrienden en kennissen als dank voor bewezen diensten of op verzoek.
In het recente verleden heb een aantal ateliercursussen gevolgd met als doel zoveel mogelijk terug te komen naar mijn oorspronkelijke kijk op vormen, lijnen en kleuren, en technische perfectie om te buigen naar een duidelijke persoonlijke stijl.
Mijn ideeën over kunst
Kunst is voor mij een vaag begrip met nogal wat definities.
Kundigheid, vaardigheid, ambachtelijke virtuositeit.
Het creatief en origineel tot uiting of voorstelling brengen van gedachten of gevoelens op soms ontroerende komische of schokkende wijze.
Verrichten van iets wat in het algemeen moeilijk word gevonden.
Beeldende kunst is voor mij het fysiek via beeldtaal in beeld brengen van wat je ziet, hoort, voelt en ruikt. Vooral het kijken is belangrijk omdat meer dan vluchtig contact nodig is met het onderwerp, model of object wat in beeld gebracht moet worden.
De kleuren of vormen kunnen subtiel of extreem afwijken, maar moeten wel een unieke sfeer, boodschap of spanning uitstralen. Persoonlijk voel ik me het meest aangetrokken door het impressionisme en dan van de documentaire soort. Er mag iets te ontdekken zijn bij het kijken, en het moet geen puzzel zijn of gebeuren waar een verhaal bij verteld moet worden om er iets van te begrijpen. Indien dit wel het geval is, vind ik dat de kunstmaker de bij het beeld behorende geschreven of gesproken taal mee moet leveren of misschien zelfs beter er in verwerken.
Mijn interesseveld bestrijkt het hele veld van autonome tot toegepaste kunst, waarbij de autonome (op zichzelf staande, omwille van zichzelf, omwille van de schoonheid ) gemaakte kunst toch ook altijd weer een toegepaste functie heeft, zoals het decoreren van een lege wand of open plek in een ruimte.
Kunst is een communicatiemiddel. Kunstobjecten van welke vorm dan ook vertellen iets (communiceren), over de maker, zijn gemoedstoestand of het doel waarmee ze gemaakt zijn.
Persoonlijk worstel ik altijd met het verder werken aan de vroege fase van een werk dat nog het spontane van de snelle toets in zich heeft maar voor de ongeoefende kijker de gewenste gedetailleerdheid mist. In een aantal gevallen voel ik me gedwongen om te lang door te werken om de gemiddelde kijker te plezieren.
Dit schrijven besluitend moet me nog van het hart dat het maken van kunst op de traditionele wijze, zoals tekenen, schilderen, boetseren en beeldhouwen toch waarschijnlijk meer plezier verschaft aan de maker dan aan de kijker, omdat moderne digitale middelen, fotografie voor plaatjes en stereolithografie voor beelden snel en goedkoop zonder enige diepgaande handvaardigheid de meest verassende plaatjes en vormen op kunnen leveren.
Recent commentaar